Róże parkowe w ogrodzie zawsze robią ogromne wrażenie – i to dosłownie, ponieważ to spore krzewy. W tym poście poznasz 10 moich ulubionych odmian z tej grupy, kwitnących co roku, łatwych w uprawie i po prostu przepięknych!
Róże parkowe w ogrodzie potrzebują sporo miejsca, by móc w pełni rozwinąć swoją oszałamiającą urodę. Za to jeśli zapewnisz im dostateczną ilość przestrzeni, odwdzięczą się setkami, a po latach nawet tysiącami kwiatów w sezonie.
.
Jak wygląda róża parkowa?
Ich inna nazwa to róże krzaczaste. Z botanicznego punktu widzenia wszystkie róże są krzewami, jednak róże parkowe mierzą wysoko. Zależnie od odmiany to krzewy o wzroście 1,5-3 m, o sztywnych, wyprostowanych pędach. Do róż parkowych zaliczają się liczne odmiany róż nostalgicznych, przywołujące wspomnienia krzewów z babcinego ogrodu.
Róże parkowe w ogrodzie można sadzić w formie kwitnącego żywopłotu, łączyć z innymi krzewami lub bylinami albo stosować jako solistki. Praktyczna rada: ze względu na wysoki wzrost warto sadzić je z tyłu rabaty, a w przypadku nasadzeń wyspowych w centralnej części. Dzięki temu nie będą przysłaniać niższych roślin.
.
Jak dbać o róże parkowe?
Róże parkowe są tolerancyjne, wytrzymałe na mróz i choroby, zwykle radzą sobie bez chemicznej ochrony. W przeciwieństwie do róż rabatowych nie wymagają ostrego cięcia. Tolerują ten zabieg, ale zwykle nie służy ich urodzie. Gdy mają miejsce do wzrostu, z czasem zmieniają się w istną górę kwiatów, wyższą od dorosłego człowieka. Róże parkowe zwykle sadzi się w odstępach ok. 1 m. Rada dla niecierpliwych: możesz posadzić 3 sadzonki tej samej odmiany „gniazdowo”(jak fasolę), co ok. 40 cm. Dzięki temu już po 2-3 latach utworzą imponujący krzew.
.
Najładniejsze róże parkowe
Najpiękniejsza róża parkowa to pojęcie względne, bo każdemu podoba się co innego. Niemniej oceniając urodę róż, warto wziąć pod uwagę takie cechy jak długość i obfitość kwitnienia, a także niezawodność. Praktycznie każda róża obsypana kwiatami wygląda pięknie, ale pozbawiona swojego atutu staje się po prostu zielonym krzewem. Chyba, że jest to róża zawiązująca owoce, ale ponieważ tego typu odmianom zamierzam poświęcić osobny post, nie będę się teraz w owocowy temat zagłębiał.
Wracając do róż parkowych: nowe odmiany przeważnie powtarzają kwitnienie, starsze kwitną raz lub kilka razy w sezonie. W tym rankingu celowałem w róże kwitnące do późnej jesieni.
Jako drugie kryterium wybrałem niezawodność: róża, która choruje albo przemarza nie zachwyca urodą, choćby dysponowała pod tym względem ogromnym potencjałem.
Biorąc pod uwagę oba kryteria, wytypowałem złotą dziesiątkę odmian: zdrowe, mrozoodporne róże parkowe długokwitnące, rozwijające kwiaty co roku, przez większość sezonu, czyli od maja do późnej jesieni.
.
‘Alexandra Princesse De Luxembourg®’
Romantyczna róża parkowa w stylu starych, nostalgicznych róż. Rozwija słodko pachnące, kuliste, bardzo okazałe (ok. 10 cm średnicy) kwiaty, ściśle wypełnione płatkami w odcieniach różu: od pudrowych przy brzegach po jasnomalinowe w centrum. Powtarza kwitnienie od czerwca aż do mrozów. Po latach uprawy tworzy wyprostowany krzew o wzroście ponad 200-250 cm.
.
To nowoczesna róża parkowa, również obdarzona wdziękiem nostalgicznych, “starych” odmian. Tworzy krzew o luźnym, wyprostowanym pokroju i wysokości ok. 120 cm. Kwitnie długo i obficie do późnej jesieni. Jej kwiaty są nieduże (4-5 cm średnicy), za to wprost niezliczone i zebrane w baldaszki. Zachwycają płatkami w intensywnym odcieniu starego różu oraz przyjemnym zapachem goździków. Odmianę cechuje niezawodna odporność na mróz. Jako jedna z niewielu róż doskonale radzi sobie w półcieniu!
.
.
‘Kopciuszek’ wystrojony na królewski bal! To zmysłowa róża parkowa z kolekcji „Baśniowej” (Märchen Rosen). Już po kilku sezonach krzew osiąga ponad 150 cm wysokości. Może być prowadzona przy ścianie lub pergoli jak róża pnąca. Cechuje się niezłomną mrozoodpornością. Jej znak rozpoznawczy bladoróżowe, kuliste, maksymalnie wypełnione kwiaty podobne do róż historycznych. Mimo sporych rozmiarów (ok. 10 cm średnicy) wyrastają w baldaszkach po 4-6 sztuk. Roztaczają wykwintny różany aromat z nutami jabłek, pudru oraz heliotropu.
.
Róża parkowa o sile witalnej godnej mitycznego herosa! Nie lęka się mrozu, półcienia ani chorób grzybowych. Tworzy gęste krzewy o wzroście nieco ponad 150 cm. W kontraście do niezłomnego charakteru stoją wyjątkowo subtelny, jasnolawendowy odcień płatków oraz cudownie świeży, jabłkowo-gruszkowy zapach. Kwitnie obficie dwa razy w roku: po raz pierwszy od czerwca do sierpnia, a potem, po króciutkiej przerwie, rozwija kwiaty aż do mrozów.
.
Na pierwszy rzut oka jej jaskraworóżowe, pełne kwiaty o nostalgicznej urodzie kojarzą mi się z piwoniami. Pachną równie intensywnie, przy czym ich odurzająca woń rozwija swój pełen potencjał o poranku, a następnie dopiero pod wieczór. Oszałamiająco głęboka, różana woń tej odmiany łączy w sobie korzenne nuty mirry i anyżu z akcentami egzotycznych kwiatów plumerii oraz ylang. Rośnie jako silny, zwarty krzew o krzaczastym wzroście, wzorowej odporności na mróz oraz choroby grzybowe.
.
Energetyczny pomarańcz półpełnych kwiatów tej odmiany zdaje się rozbrzmiewać egzotycznym rytmem lambady! Na deser, pod koniec kwitnienia, na płatkach pojawiają się malinowe akcenty. Kwiat intensywnie kontrastuje ze szmaragdową zielenią błyszczących liści bez najmniejszych oznak chorób. Rozwija baldachy kwiatów do października, a czasem nawet listopada. Rośnie jako rozłożysty krzew wysokości ok. 120 cm. Jest polecana na niskie, różane żywopłoty.
.
Urzekła mnie cukierkowa kolorystyka jej stosunkowo drobnych (7-8 cm średnicy) kwiatów, zebranych w gęste baldaszki. Cieniowane, żółto-malinowe płatki rekompensują ulotność delikatnego zapachu. Po raz kolejny delikatna uroda nie wyklucza imponującej siły witalnej: choroby ani mróz nie stanowią dla tej odmiany problemu. Dodatkowym atutem jest „samooczyszczanie” kwiatostanów – opadają po przekwitnięciu, więc nie wymagają usuwania.
.
Kolejna róża parkowa z kolekcji Märchen Rosen, łącząca baśniową urodę z odpornością na mróz i choroby grzybowe. Z gęstych baldaszków nostalgicznych pąków rozwija herbaciane kwiaty wypełnione płatkami do granic możliwości. Ich kolor współgra z ciepłym, korzennym aromatem. Odmiana rośnie jako smukły, wyprostowany krzew wysokości ok. 120-150 cm.
.
Baśniowy klimat wpisuje się w charakter róż parkowych, czego dowodem jest kolejna odmiana z serii Märchen Rosen. Kwiaty tej odmiany są wprost ogromne, osiągają ok. 12 cm średnicy. Nazwa tłumaczona jako „Gwiezdny talar” oddaje słoneczny blask płatków, godny zarówno złotych monet, jak naszej najbliższej gwiazdy. Przyjemnie pachną i wyraziście odznaczają się na tle ciemnozielonych liści nietkniętych przez choroby.
.
To zestawienie zakończę następnym baśniowym akcentem. Róża parkowa ‘Wellenspiel®’ to silnie rozkrzewiony, wyprostowany krzew o wysokości ok. 1,2 m. Posadzona przy ścianie lub pergoli może być prowadzona jako róża pnąca. Rozwija imponujące, pękate, różowe kwiaty, w których nie dałoby się upchnąć już ani jednego dodatkowego płatka. Kwitnie non stop maja do listopada. Nie choruje, nie przemarza i generalnie jest bezproblemowa w uprawie.
.
Podsumowując
Nie jestem w stanie rozstrzygnąć, jaka jest najpiękniejsza róża parkowa. W tym poście przestawiłem Ci moje ulubione odmiany, ale jeśli nie znalazłeś wśród nich swojego ideału, z pewnością czeka na Ciebie w kolekcji róż parkowych Rosa Ćwik. To szkółka prowadzona od kilku pokoleń przez prawdziwych pasjonatów róż, którzy o tych krzewach wiedzą absolutnie wszystko. Jeśli więc szukasz naprawdę zdrowej, zadbanej sadzonki, warto się do nich zwrócić.
.
.
Post we współpracy z marką Rosa Ćwik
- Ogród 2 stylów, czyli busem przez polskie ogrody SEZON 7 – OGRÓD 16 - 25 września 2024
- Jak „dopieścić” krawędzie trawnika? - 19 września 2024
- Jak sadzić tuje na żywopłot - 13 września 2024
