Stanowią filary kompozycji, zapewniają cień i są po prostu bardzo dekoracyjne. Ogród bez drzew wydaje się pusty, więc nawet na małej posesji warto posadzić choć jedno! Z tego postu dowiesz się, jakie drzewa w ogrodzie warto mieć i poznasz ich najciekawsze aranżacje.
Mówi się, że każdy mężczyzna powinien zbudować dom i posadzić drzewo. Z tym domem bywa różnie, ale posadzenie drzewa to dobry pomysł niezależnie od wieku i płci. Brak miejsca to żadne usprawiedliwienie, bo wiele odmian drzew ozdobnych osiąga skromne rozmiary i zmieści się nawet w małym ogrodzie. W szkółkach wybór gatunków i odmian drzew ozdobnych jest przeogromny: iglaste i liściaste, o barwnych liściach, atrakcyjnych kwiatach i owocach, dekoracyjnej korze i malowniczym pokroju. W tym poście przygotowałem mój subiektywny ranking dziesięciu najlepszych drzew ozdobnych do każdego ogrodu. Być może zainspiruje Cię on do posadzenia u siebie jednego, a najlepiej kilku drzew. Oto efektowne i sprawdzone drzewa w ogrodzie i aranżacje, obok których nie sposób przejść obojętnie.
.
Zanim przejdziemy dalej, polecam Ci podręcznik mojego autorstwa “Jak przejść z ogrodem na TY?”.
To prawdziwa gratka nie tylko dla tych, którzy są dumnymi właścicielami ogrodów, działek czy domów, ale i tych, którzy dopiero myślą o ich zakupie lub budowie. W podręczniku odnajdziesz wszystkie odpowiedzi na najbardziej nurtujące Cię pytania, które będą Ci towarzyszyły od poszukiwań działki do urządzenia lub przebudowy ogrodu. To jedyne opracowanie, które jeszcze bardziej szczegółowo niż na blogu, w prosty, praktyczny i oparty na przykładach sposób, tłumaczy zawiłe sprawy geodezyjne, granic działek i problemów z tym związanych, niwelacji terenu i samodzielnego, kompleksowego zaprojektowania i wykonania ogrodu.
Jestem przekonany, że podręcznik pomoże Ci nie tylko rozwiązać szereg problemów, ale również może przyczynić się do oszczędności Twojego czasu, nerwów i pieniędzy.
.
1. Brzoza brodawkowata ‘Youngii’
Brzozom poświęciłem osobny post, więc nie będę się rozwodził nad brzozą brodawkowatą (Betula pendula) jako gatunkiem. ‘Youngii’ to jej płacząca odmiana, szczepiona zwykle na pniu o wysokości 1,5-2,5 m. Ponieważ prawie nie rośnie już w górę, zmieści się nawet w najmniejszym ogrodzie. Jej znak rozpoznawczy to gęsta, parasolowata korona z pędami zwisającymi do samej ziemi. U starszych okazów średnica korony bywa większa od ich wysokości! Brzoza ‘Youngii’ jesienią zwraca uwagę złotym ulistnieniem, a zimą charakterystycznym pokrojem oraz białym pniem. Jest całkowicie mrozoodporna i niewymagająca co do gleby. Toleruje częściowe ocienienie, ale najlepiej czuje się na słonecznych stanowiskach. Wspaniale wygląda solo lub w sąsiedztwie roślin okrywowych. Te drzewa w ogrodzie i aranżacje z ich udziałem zawsze się udają! Ze względu na całoroczną urodę brzoza ‘Youngii’ w pełni zasługuje na eksponowane miejsce, na przykład w przedogródku, pośrodku trawnika lub przy oczku wodnym.
.
2. Śliwa wiśniowa ‘Pissardii’
To wyjątkowo dekoracyjna odmiana śliwy ałyczy (Prunus cerasifera), stosowanej jako podkładka dla sadowniczych odmian śliwy domowej. Po latach dorasta do 5-7 m, ale jej wymiary da się trzymać w ryzach poprzez systematyczne cięcie. Tworzy jajowatą koronę, która w połowie kwietnia szczelnie pokrywa się różowymi kwiatami. W miarę ich przekwitania zaczynają rozwijać się bordowe liście, które do jesieni są główną ozdobą tego drzewa. We wrześniu rodzi drobne owoce, niezbyt smaczne, ale dobre na nalewki i kompoty. Śliwa ‘Pissardii’ zrobiła furorę w terenach zieleni miejskiej, zwłaszcza na nowo wybudowanych osiedlach, ale świetnie nadaje się także do ogrodu. Doskonale sprawdza się jako barwny akcent na tle klasycznej zieleni, a także w zestawieniu z roślinami o złotym, srebrzystym bądź niebieskawym ulistnieniu. Ma małe wymagania glebowe, dobrze znosi suszę i upały. W dobie ocieplenia klimatu mróz może jej zagrażać tylko na północnym wschodzie kraju.
.
3. Katalpa ‘Nana’
Ta odmiana surmii bignoniowej (Catalpa bignonioides), nazywanej potocznie katalpą, zyskała szczególną popularność ze względu na niewielkie rozmiary i atrakcyjny pokrój. Forma botaniczna tego gatunku rośnie błyskawicznie, w kilka lat osiągając 5-6 m wysokości i podobną średnicę, a docelowo może być ponad dwa razy wyższa. Dlatego w mniejszym ogrodzie lepiej sprawdzi się odmiana ‘Nana’. To wolno rosnące drzewo o płaskokulistej, gęstej koronie, osiągającej do 4-5 m średnicy. Jest szczepiona na pniu, który ogranicza jej wzrost (rozrasta się tylko korona). Jej ozdobą są ogromne, sercowate liście, niestety nie tworzy kwiatów. Preferuje zaciszne stanowiska, słoneczne lub półcieniste oraz żyzne, głębokie, umiarkowanie wilgotne gleby. W chłodnych regionach kraju w pierwszych latach po posadzeniu może wymagać okrycia. Spokojnie, lubi intensywne, wiosenne cięcie i szybko odbija, więc szybko regeneruje się po uszkodzeniach mrozowych. Egzotyczny wygląd tego drzewa w ogrodzie warto docenić, bo doskonale wpasowuje się w nowoczesne aranżacje.
.
4. Świerk kłujący
Świerk kłujący (Picea pungens) to jedno z mniej wymagających drzew iglastych. Gatunek i większość odmian wyróżnia się regularną, stożkową sylwetką oraz srebrzystoniebieskim zabarwieniem igieł. Jest zimozielony, a przez to całorocznie dekoracyjny. Forma botaniczna, a także drzewiaste odmiany o typowej sile wzrostu, takie jak ‘Glauca’, ‘Hoopsii’ i ‘Blue Montain’, dorastają w Polsce do 15-20 m, więc sprawdzą się w większym ogrodzie. W szkółkach dostępne są odmiany karłowe, takie jak ‘Białobok’ i ‘Glauca Nana’ (do 3-5 m wysokości), a także krzewiaste, jak ‘Glauca Globosa’, oraz miniaturki szczepione na pniu, m.in. ‘Little Globe’. Świerk kłujący potrzebuje słonecznego stanowiska. Jest w pełni mrozoodporny i dobrze znosi warunki miejskie. Jest tolerancyjny co do rodzaju i wilgotności gleby, ale najlepiej czuje się w żyznych, przepuszczalnych, ale dość wilgotnych glebach o kwaśnym lub lekko kwaśnym odczynie. Świetnie uzupełnia zarówno rustykalne, jak i nowoczesne aranżacje.
.
Wspomnę również, że post możesz zobaczyć także w wersji filmowej, w której głosu udziela moja 18- letnia Córka:
.
5. Wierzba ‘Erythroflexuosa’
To mieszańcowa odmiana, pochodząca od wierzby płaczącej (Salix x sepulcralis) ‘Chrysocoma’ i babilońskiej (Salix babylonica) ‘Tortuosa’. Wierzba ‘Erythroflexuosa’ rośnie powoli, docelowo osiąga do 4-5 m wysokości. Jej chlubą są żółtopomarańczowe, spiralnie poskręcane pędy, które malowniczo zwisają, często sięgając ziemi. Bardzo dekoracyjne są także podłużne, lekko skręcone liście. Wymaga słonecznego miejsca i dość wilgotnej glebie o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie. Jest mrozoodporna, dobrze znosi silne cięcie tuż po kwitnieniu. Dobrze komponuje się w stylach nowoczesnych, orientalnych i rustykalnych, w których aranżacje tego drzewa w ogrodzie będą na długo przykuwać wzrok.
.
.
6. Wiąz ‘Camperdownii’
To mieszańcowa odmiana, pochodząca m.in. od wiązu górskiego (Ulmus glabra). Jej wzrost ogranicza wysokość szczepienia, która najczęściej wynosi 2-3 m. Pędy tej rośliny zwisają regularnie dookoła pnia, tworząc piękną parasolowatą koronę. Oprócz charakterystycznego pokroju uwagę zwracają duże, sztywne liście gęsto pokrywające koronę, które jesienią złocą się w słońcu. Wiąz ‘Camperdownii’ jest całkowicie mrozoodporny, dobrze czuje się w słońcu i półcieniu, za to wymaga żyznej, umiarkowanie wilgotnej gleby. To drzewo w ogrodzie jest świetnym solistą i szczególnie efektownie prezentuje się posadzony bezpośrednio na trawniku, ale daje się łatwo wkomponować w aranżacje z udziałem niższych roślin.
.
7. Ambrowiec
Ambrowiec amerykański (Liquidambar styraciflua) w naturze dorasta do 45 m, jednak w naszym klimacie rośnie powoli, osiągając nieco ponad 10 m wysokości. Rozwija regularną, najpierw stożkową, a z czasem owalną koronę. Jego liście są na pierwszy rzut oka podobne do klonowych, ale przy bliższych oględzinach widać ich ciekawy gwiaździsty kształt. Jesienią zachwycają bogactwem odcieni, od szkarłatu po amarant i purpurę. Latem dodatkową dekorację stanowią kuliste owocostany zwisające na długich szypułkach. Ambrowiec wymaga słonecznego stanowiska z żyzną glebą o kwaśnym lub obojętnym odczynie. Młode okazy mogą potrzebować okrycia na zimę. Najlepiej prezentuje się sadzony pojedynczo lub w formie szpaleru.
.
8. Wiśnia piłkowana
Wiśnia piłkowana (Prunus serrulata), znana też jako wiśnia japońska, co prawda nie rodzi owoców, za to jest niezwykle dekoracyjna. To z jej powodu Japonia jest nazywana Krajem Kwitnącej Wiśni. W maju drzewo w ogrodzie pokrywa się różowymi pełnymi kwiatami o słodkim zapachu, zachęcając, by wykorzystać jej piękno i zaplanować liczne aranżacje z jej udziałem. Kwiaty osiągają do 6 cm, zwisają z gałązek na długich szypułkach, w pęczkach po kilka sztuk. Liście pojawiają się dopiero pod koniec kwitnienia. w sezonie są zielone i błyszczące, jesienią przybierają pomarańczowe zabarwienie. Popularne odmiany tego gatunku wyróżniają się wyrazistym pokrojem. ‘Kiku-shidare-zakura’ wykształca malowniczą parasolowatą koronę, ‘Kanzan’ ma kształt szerokiego kielicha do szampana, a ‘Amanogawa’ wąskiej kolumny. Wiśnia piłkowana najlepiej czuje się w słonecznych, osłoniętych miejscach, lubi żyzne, dość wilgotne, ale przepuszczalne gleby. W pierwszych latach uprawy w chłodniejszych regionach może wymagać okrycia na zimę. Najpiękniej prezentuje się wiosną, więc dla tego drzewa w ogrodzie warto dobrać do towarzystwa rośliny rozwijające swój potencjał latem i jesienią, np. hortensje, by stworzyć aranżacje atrakcyjne przez cały sezon.
.
9. Buk płaczący
Buk pospolity (Fagus sylvatica) to w naturze potężne drzewo, osiągające do 25-30 m wysokości. W małym i średnim ogrodzie sprawdzą się jego płaczące odmiany, takie jak ‘Purpurea Pendula’ oraz ‘Purple Fountain’, które dorastają do 3-5 m. Pełnię możliwości osiągnie posadzony w słońcu, na żyznej, umiarkowanie wilgotnej glebie. Jest w pełni mrozoodporny. Ze względu na malowniczy pokrój z asymetrycznymi, zwisającymi pędami oraz intensywne wybarwienie liści, wymienione odmiany łatwo przejmują rolę gwiazdy kompozycji. Aranżacje z ich udziałem doskonale uzupełnią rośliny o złotym ulistnieniu, takie jak wrzos ‘Aurea’.
.
10. Klon pospolity
Do ogrodów najlepiej nadają się odmiany klonu pospolitego (Acer platanoides) szczepione na pniu, o kulistej lub płaskokulistej koronie. Najbardziej znaną jest ‘Globosum’ o klasycznie zielonych liściach i wysokości do ok. 5 m, ale w szkółkach nie brak jej barwnych odpowiedników, takich jak ‘Purple Globe’ i ‘Golden Globe’. Jeśli masz w ogrodzie więcej miejsca, możesz posadzić klon pospolity ‘Drummondii’ o jasnozielonych liściach z białym marginesem albo ciemnopurpurową ‘Crimson King’, które po latach osiągają do ok. 12 m wysokości. Wczesną wiosną na gałęziach klonu pospolitego pojawiają się pęczki słodko pachnących, miododajnych kwiatów. Latem zastępują je skrzydlaki, czyli nasiona wyposażone w aparat lotny (tzw. noski). Klon pospolity dobrze czuje się w miejscach słonecznych i lekko ocienionych, toleruje wszystkie gleby z wyjątkiem skrajnie suchych lub podmokłych i jest w pełni mrozoodporny. Pod jego koroną, również w przypadku odmian o sile wzrostu ograniczonej poprzez szczepienie, jest dość miejsca dla bylin i niewysokich krzewów, ale świetnie sprawdza się również jako solista.
.
Podsumowując
Drzewa w ogrodzie zasługują na najpiękniejsze i najbardziej pomysłowe aranżacje. W końcu to właśnie one będą w nim rosły najdłużej. Mam nadzieję, że wyżej wymieniona „złota dziesiątka” przyda Ci się podczas planowania nasadzeń lub zainspiruje do poszukiwania własnych wymarzonych kandydatów. A jako podpowiedź, wspomnę jeszcze o kilku, wyjątkowych okazach, które z powodzeniem mogą uzupełnić wspomnianą „dziesiątkę”:
araukaria,
jodła kalifornijska,
magnolia,
modrzew,
tulipanowiec,
świerk biały,
lipa,
klon.
- Najciekawsze betonowe ozdoby do ogrodu - 21 listopada 2024
- Zimowanie roślin w szklarni z poliwęglanu - 19 listopada 2024
- Stare rzeczy w ogrodzie , czyli busem przez polskie ogrody SEZON 7 – OGRÓD 17 - 15 listopada 2024
