Jeśli kiedyś słyszałeś powiedzenie „wszystko da się zrobić” i uwierzyłeś w nie, to muszę Cię rozczarować. Jest jeden wyjątek: na terenach publicznych nie ma możliwości bezproblemowo pomalować ławek.
Nie wierzysz? A jednak. Ale po kolei. W ramach prac związanych z utrzymaniem terenów parkowych, z reguły w zakresie prac jest także utrzymanie i konserwacja małej architektury. W tym właśnie czynność magiczna: malowanie ławek. Jeśli planujesz się tym zająć, to wpis jak najbardziej godny uwagi. Jeśli nie to trudno, również warto przeczytać.
Przez kilka lat, jak zajmuję się malowaniem ławek, nie zdarzyło się nigdy, ale dosłownie nigdy, aby nie było z tego tytułu problemów. Nasyłano już na mnie urzędników, straż miejską, a nawet policję, a wszystko na mocy bardzo prostego mechanizmu:
- Jest pomalowana ławka i jest oznakowana.
- Ale co tam, my wiemy lepiej.
- Wystarczy przetrzeć ręką i sprawdzić czy się nie klei.
- Nie, to siadamy.
- Posiedzimy chwilę, „tyłkiem rozgrzejemy” i nadchodzi moment wstania.
- Wstajemy i co?
- O kur… Przykleiło się. I zniszczyło spodnie.
- To co robimy?
- Zrywamy kartkę i oznakowanie, a następnie dzwonimy do urzędu, straży miejskiej albo na policję i zgłaszamy: przechodziłem parkiem, byłem zmęczony i usiadłem na ławkę, która była pomalowana i nie oznakowana. To skandal. Kto to wykonywał! Żądam odszkodowania!
- No to urzędnik, strażnik albo policjant interweniuje u mnie, czyli prostego wykonawcy.
- I problem gotowy. Zaczyna się wyjaśnianie i dochodzenie. Kto ma rację. Najczęściej wina „z urzędu” przypisana jest mnie i to ja muszę udowadniać, że „nie jestem jeleniem”. Nie pomagają tłumaczenia, zapewnienia i rzeczowe argumenty. Jest szkoda, musi być winny.
Dlatego od pewnego czasu postanowiłem się zabezpieczać i każdą malowaną ławkę mam w zwyczaju „na pamiątkę” sfotografować. Jednak i to nie pomaga, bo jak w nagłówku: my wiemy lepiej. Sam zobacz.
Na początku jest pomalowana ławka i oczywiście opisana: Uwaga świeżo malowane. W „dawnych czasach” takie oznakowanie w zupełności wystarczało i właściwie każdy mógł zobaczyć, że było malowane, lepiej nie siadać. Ale dziś taki numer nie przejdzie. Dlaczego? Bo co z tymi, którzy nie umieją czytać? Albo umieją czytać, ale akurat nie mają na to ochoty? No właśnie, problem gotowy. Jednak zanim się o tym przekonałem stosowałem właśnie takie „niewyraźne” oznakowania.
I to był pierwszy punkt zapalny. Co z tego, że jest kartka. Polak wie lepiej bo przetarł ręką. Więc siedzi. Swego czasu staraliśmy się nawet dozorować teren przez 24 godziny od pomalowania i udzielać słownych pouczeń. Jak poniżej: panowie nie widzą, że jest kartka: świeżo malowane? A idź pan, z reguły tak brzmiały te grzeczniejsze odpowiedzi.
Wiec daliśmy spokój z reprymendami i skupiliśmy się tylko na dokumentowaniu. Tak na wszelki wypadek. Przykłady można podawać w setkach, jednak za każdym razem ten sam schemat: kartka z boku, „tyłek na ławce”.
Ci co bardziej ostrożni woleli sobie na wszelki wypadek podłożyć jakąś część garderoby, co na dobrą sprawę niczego do sprawy nie wnosiło. Tylko tyle, że zamiast pobrudzić sobie spodnie, brudzili sobie tą właśnie inną część garderoby.
Jednak zdarzali się także super przezorni, czyli tzw. „dmuchający na zimne”, innymi słowy super spryciarze. Podkładali sobie gazety, albo siadali na naklejonych przez nas kartkach: uwaga – świeżo malowane. Kiedyś nazywało się to „szczyt głupoty”, dziś nazywa się to „praktyczne podejście”. Co prawda, na kartce mieścił się z reguły tylko jeden pośladek, ale nic to, przynajmniej on pozostawał czysty.
Efektem ubocznym zasiadania na pomalowanej ławce, oprócz zniszczonej odzieży, jest także zniszczona nasza praca. Z reguły tak jest, że farba zamiast pozostać na ławce, zmienia położenie i w sposób trwały przytwierdza się do garderoby. Z tego powodu jest zawsze właśnie całe larum, a zniszczonej pracy, kosztów i konieczności ponownej roboty nikt nie zauważa. Żaden urzędnik, strażnik ani nawet policjant. A po takim posiedzeniu, ławka jak najbardziej kwalifikuje się do ponownego malowania.
Chcąc być o krok przed wszystkim mądralami i spryciarzami zasiadającymi na świeżo pomalowanych i „tylko” opisanych ławkach, opracowaliśmy nową technologię tzw. barykadę albo jak kto woli, ochronne zasieki. Jest to technologia rewolucyjna bo fakt, że z ławką jest „coś nie tak”, dojrzą nawet ci, którzy nie są zwolennikami czytania. Dla bezpieczeństwa, czasami stosujemy także, zabezpieczenie podwójne: zasieki i oznakowanie opisowe. Od przybytku głowa nie boli.
Jest to o tyle bezpieczniejsze, że jeśli nawet, oznakowanie opisowe „zniknie”, zasieki pozostają. Nie zawsze, ale jak zawiedzie jeden element, jest jeszcze drugi. Trochę na zasadzie jak zniżka w PZU za dwa zabezpieczenia w samochodzie. Co prawda i tak ukradną, ale chociaż chwilowo czujemy się spokojniejsi.
Bywa również i tak, że pod naporem „wyjątkowo dociekliwych”, całe zabezpieczenia zostają nadszarpnięte tzn. zarówno oznakowania opisowe jak i same zasieki. Dlatego w przyszłości rozważam jeszcze większą prewencję i wzmocnienie zabezpieczeń. Albo będą to zasieki z drutu kolczastego, a być może nawet i „warta ochrona” przy każdej pomalowanej ławce. To się jeszcze ustali.
Tym bardziej, że „pomysłowość” ludzka nie zna granic. Czasami mam nawet wrażenie, że to świeże powietrze parkowe jeszcze bardziej ją potęguje. Zdarza się, że jeśli nawet przetrwa samo zabezpieczenie ławki, to znikają poszczególne jej elementy. Być może bywa tak, że komuś się przyklejają i zmuszony jest pójść z nimi do domu.
Ale szczytem szczytów są sytuacje kiedy znikają zabezpieczenia, a ławki same „wykopują” się z podłoża. Być może to farba tak działa? Trzeba to będzie jeszcze zaobserwować.
Jak widać, malowanie ławek na terenach publicznych, to nie jest prosta sprawa. Jeśli będziesz kiedyś stał przed takim zadaniem, to musisz się wyjątkowo przygotować i zabezpieczyć. Szczególnie w dzisiejszych czasach, gdzie za wszystko można spodziewać się żądania o odszkodowanie. A bezczelność i wyrachowanie ludzkie nie zna granic. Spotkałem się już nawet z różnymi próbami wyłudzenia, gdzie rzekomo poszkodowany obkupił się w różne używane ubrania, celowo usiadł na ławce, a następnie żądał odszkodowania jak „za prezydenta”.
Miałem już z tego tytułu kilka „spraw”, więc wiem jak działają te mechanizmy. Więc jeśli prowadzisz lub będziesz prowadził taką działalność i zobligowany będziesz do malowania czegokolwiek na ogólnodostępnym terenie, zabezpiecz się z każdej możliwej strony. W szczególności zwróć uwagę na następujące sprawy:
- używaj tylko i wyłącznie szybkoschnących farb tzn. takich, które schną kilka, a nie kilkadziesiąt godzin,
- maluj wczesnym rankiem, tak aby do godzin popołudniowych ławki teoretycznie były już suche. Wtedy zaczyna się wzmożony ruch,
- maluj tylko w ciepłe i suche dni, przestrzegając też zasad podanych na opakowaniu farby. Wszystkie odstępstwa od zaleceń wydłużą schnięcie, czyli jednocześnie tzw. niebezpieczny dla Ciebie okres,
- jeśli masz taką możliwość, maluj dziennie maksymalnie kilka ławek i najlepiej zlokalizowanych blisko siebie,
- bezwzględnie oznakuj ławki taśmą i opisz, że malowane,
- koniecznie zrób zdjęcia oznakowanych ławek. W razie problemów, osoby z roszczeniami utrącą argumenty, że ławka nie była oznakowana,
- w miarę możliwości, jeśli prowadzisz na tym terenie inne prace, postaraj się przez te kilka godzin mieć „na oku” pomalowane ławki. A szczególnie sytuację, czy ktoś celowo nie usuwa Twoich zabezpieczeń,
- pamiętaj, że farba to nie woda i ewentualnie faktyczne szkody, mogą Cię sporo kosztować,
- przede wszystkim staraj się przewidywać i kontrolować sytuację w myśl zasady: głupota i złośliwość ludzka nie zna granic.
Myślę, że jeśli prowadzisz tego typu działalność, powyższe rady będą Ci pomocne. Jeśli nie, to były dla Ciebie miłą rozrywką. Co więcej potraktuj ten wpis jako pierwszy z serii „dobrych rad” dla wszystkich związanych lub myślących o zawodowym związaniu się z branżą utrzymania zieleni. Kolejne już niebawem.
- Jak wysypać korę w ogrodzie czyli ściółkowanie korą sosnową bez pomyłek - 3 grudnia 2024
- Oświetlenie przed domem – inspiracje do Twojego ogrodu - 29 listopada 2024
- Jak wybrać idealne panele ogrodzeniowe dla Twojej posesji? 5 praktycznych podpowiedzi - 28 listopada 2024
Oj tak to niestety Syzyfowe prace… ludzie nie mają za grosz szacunku do tego co inni robią…
A podobno człowiek to istota rozumna… niestety prosty napis na ławce przekracza możliwości intelektualne niektórych ludzi. W życiu bym nie przypuszczała, że komuś dla paru groszy chce się bawić w odszkodowania albo celowe polowanie na malowane ławki w ciuchach wprost z lumpeksu. Jednak parkowe powietrze wynosi wyobraźnię na wyżyny 😉
uwaga, mam gotowe rozwiązanie problemu:
należy udać się do wypożyczalni dobermanów, wybrać kilka najbardziej dorodnych okazów i przywiązać po jednym do każdej ławki.
Dzięki. Na to nie wpadłem 🙂 Ale myślisz, że to pomorze? Nie obejdą tego? 😉
właśnie o to chodzi żeby obeszli świeżo malowane miejsce, najlepiej dużym łukiem 😉
Tak wiem 😉 “Obejść” miałem na myśli, że pewnie i tak coś wymyślą, mimo psów 😉 Jak to zwykle Polak potrafi… 😉 Ale pomysł godny wypróbowania 🙂
Wpadłem na ten artykuł całkiem przypadkowo, ale jestem pełen podziwu dla wytrwałości w tworzeniu zasieków 😉