Krzewy kwitnące wiosną w pełni rekompensują miesiące zimowej szarugi. Najpiękniejsze przykłady znajdziesz w tym poście.
Wiosna zbliża się wielkimi krokami! Pierwsze zimowe kwiaty już obudziły się do życia, a to dopiero preludium do festiwalu barw i aromatów. Krzewy kwitnące wiosną pozwalają w pełni odczuć, że sezon ogrodowy rozpoczął się na dobre. Ich kwiaty zapewniają pełen przegląd wszystkiego, co przyroda ma do zaoferowania: kształtów, kolorów, rozmiarów i zapachów. Krzewy kwitnące wiosną przeważnie tworzą kwiaty na bezlistnych pędach, przed rozwojem liści lub w jego trakcie. W efekcie wydają się wręcz tonąć w kwiatach. Zwłaszcza że kwitną zwykle bardzo obficie, jakby starając się nadrobić zaległości po zimie. Trudno o wspanialszy widok, dlatego krzewy kwitnące wiosną są warte posadzenia w każdym ogrodzie. Mnogość gatunków i odmian gwarantuje, że do każdego stylu ogrodowego uda się dopasować odpowiedniego kandydata. Aby ułatwić Ci to zadanie, opisałem najpiękniejsze krzewy kwitnące wiosną, zestawione zgodnie z kolejnością kwitnienia.
.
- Forsycja
Forsycja (Forsythia) obsypana złocistymi kwiatami to oznaka, że wiosna już nadeszła. Zakwita na nagich pędach, zwykle na przełomie marca i kwietnia, a przy łagodnej pogodzie jeszcze wcześniej. W ogrodach i parkach prym wiedzie forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia), nieco rzadziej uprawiane są forsycja zwisła (Forsythia suspensa) i zielona (Forsythia viridissima). Ich odmiany osiągają 0,5-3 m wysokości i średnicy, więc da się wśród nich dobrać kandydatów na rabaty, żywopłoty i do uprawy w donicy na tarasie. Forsycje to niezawodne krzewy kwitnące wiosną, tolerancyjne i łatwe w uprawie. Dobrze radzą sobie w prawie każdym podłożu zarówno w pełnym słońcu, jak i w miejscach lekko ocienionych. Są w pełni mrozoodporne i świetnie znoszą cięcie tuż po kwitnieniu.
.
.
- Tawuła
Tawuły (Spiraea) są reprezentowane w ogrodach i parkach przez kilka gatunków, które można podzielić na dwie grupy. Tawuła wczesna (Spiraea arguta), tawuła szara (Spireaea x cinerea) ‘Grefsheim’ i tawuła van Houtte’a (Spiraea x vanhouttei) to krzewy kwitnące wiosną, od kwietnia do maja. Są do siebie bardzo podobne pod względem wymagań i wyglądu. To gęste krzewy o docelowej wysokości 1-3 m, drobnych liściach oraz filigranowych śnieżnobiałych kwiatach, które wiosną szczelnie pokrywają pędy. Na cięcie reagują zagęszczeniem pokroju, więc bardzo dobrze nadają się na żywopłoty swobodne i formowane. Drugą grupę stanowią tawuły kwitnące latem, o których z wiadomych względów napiszę kiedy indziej.
.
Zanim przejdziemy dalej, polecam Ci podręcznik mojego autorstwa “Jak przejść z ogrodem na TY?”.
To prawdziwa gratka nie tylko dla tych, którzy są dumnymi właścicielami ogrodów, działek czy domów, ale i tych, którzy dopiero myślą o ich zakupie lub budowie. W podręczniku odnajdziesz wszystkie odpowiedzi na najbardziej nurtujące Cię pytania, które będą Ci towarzyszyły od poszukiwań działki do urządzenia lub przebudowy ogrodu. To jedyne opracowanie, które jeszcze bardziej szczegółowo niż na blogu, w prosty, praktyczny i oparty na przykładach sposób, tłumaczy zawiłe sprawy geodezyjne, granic działek i problemów z tym związanych, niwelacji terenu i samodzielnego, kompleksowego zaprojektowania i wykonania ogrodu.
Jestem przekonany, że podręcznik pomoże Ci nie tylko rozwiązać szereg problemów, ale również może przyczynić się do oszczędności Twojego czasu, nerwów i pieniędzy.
.
Wspomnę również, że post możesz zobaczyć także w wersji filmowej, w której głosu udziela moja 18- letnia Córka:
.
- Pigwowiec
Pigwowce (Chaenomeles) to krzewy kwitnące obficie wiosną, od kwietnia do końca maja, ale pojedyncze kwiaty mogą pojawić się już na przedwiośniu. Pigwowiec okazały (Chaenomeles speciosa) to rozłożysty krzew o ciernistych pędach, wysokości do 2 m i podobnej średnicy. Pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica) jest dwukrotnie niższy, ale równie szeroki. Ma rozłożysty, częściowo pokładający się pokrój oraz delikatniejsze, mniej liczne ciernie. Pigwowiec pośredni (Chaenomeles x superba) to mieszaniec powyższych gatunków, łączący w sobie ich cechy. Zależnie od odmiany pigwowce rozwijają czerwone, pomarańczowe, różowe, kremowe lub żółte kwiaty.
Jesienią rodzą twarde, kwaśne owoce o smakowitym aromacie. To skarbnica witaminy C, mogą stanowić ciekawy zamiennik cytryny.
Pigwowce kochają słońce, ale tolerują półcień. Poradzą sobie na każdej glebie oprócz silnie kwaśnych. Nie boją się suszy, mrozu ani zanieczyszczeń. Nie wymagają corocznego cięcia, ale w razie potrzeby znoszą ten zabieg bezproblemowo.
.
- Migdałek
Migdałek trójklapowy (Prunus triloba) na przełomie kwietnia i maja pokrywa się bladoróżowymi kwiatami, które przypominają miniaturowe różyczki. Prowadzony w naturalnej, krzewiastej formie dorasta do ok. 3 m, jednak obecnie w ogrodach dominują migdałki szczepione na pniu, czyli niskie (1,5-2 m), obficie kwitnące drzewka. Migdałek najlepiej czuje się w słonecznym, zacisznym miejscu osłoniętym od wiatru oraz na żyznej, umiarkowanie wilgotnej glebie.
.
- Magnolia
Magnolie (Magnolia) to arystokratki słynące z imponującej urody i sporych wymagań. Są wśród nich zarówno drzewa, jak i duże krzewy o wysokości do 3-4 m. Spośród tych ostatnich najwcześniej, bo pod koniec marca, swoje białe kwiaty otwiera magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata).
Od kwietnia do końca maja następuje prawdziwe święto magnolii: właśnie wtedy obficie zakwitają mieszańcowe odmiany. Większość z nich powtarza kwitnienie późnym latem, w skromniejszej wersji. Mieszańce pochodzące od magnolii pośredniej (Magnolia x soulangeana) i purpurowej (Magnolia liliflora) prezentują całą gamę odcieni różu i bieli, zdarzają się również czerwone.
Z kolei potomkowie magnolii brooklińskiej (Magnolia x brooklynensis) kwitną na żółto lub kremowo.
Niezależnie od barwy kwiatów popularność zyskują odmiany karłowe (do 1-1,2 m wysokości) oraz kolumnowe.
Magnolie potrzebują zacisznego stanowiska osłoniętego od wiatru i najlepiej lekko ocienionego. Gleba musi być zasobna w próchnicę, lekko kwaśna i stale odrobinę wilgotna, ale przepuszczalna. Magnolie nie lubią cięcia, dlatego sięgaj po sekator tylko wtedy, gdy to absolutnie konieczne.
.
Rabata ziołowa przy grillu? Rabata ziołowa do ugaszenia pragnienia? Zioła do nadaniu smaku wodzie i herbacie? Zioła jako ozdoby skalniaków? Ziołoterapia w kąciku wypoczynkowym? Doniczka z ziołami jako niezbędnik przy grillu? Rabata ziołowa na szybki efekt wizualny? Zioła na balkonie? Zioła dla zdrowia? Zioła – kwiaty? Interesują Cię te tematy?
.
- Lilak
Dwa popularne gatunki lilaków (Syringa) to krzewy kwitnące wiosną. Lilak pospolity (Syringa vulgaris), zwany potocznie (ale niepoprawnie) bzem, na dobre wrósł w krajobraz parków oraz ogrodów wiejskich, naturalistycznych i romantycznych. Przeważnie osiąga 3-4 m wysokości, choć zdarzają się stare, zdziczałe okazy o wzroście ponad 5 m. Kwitnie przez cały maj w pełnej tonacji fioletu, różu i bieli. Intensywnie pachnące wiechy drobnych kwiatów mogą mieć ponad 25 cm długości.
Lilak Meyera (Syringa meyeri), uprawiany głównie w odmianie ‘Palibin’, przypomina zminiaturyzowaną wersję poprzedniego gatunku. Osiąga 1-1,5 m wysokości i średnicy, przycinany co roku po kwitnieniu wykształca zwarty, kulisty pokrój. Ma drobniejsze, nieco mniej aromatyczne kwiatostany, które tworzy od drugiej połowy maja do czerwca. Nadaje się na obwódki, niskie żywopłoty i do pojemników.
Generalnie lilaki są tolerancyjne. Poradzą sobie na każdej przeciętnej glebie, w słońcu i półcieniu. Dobrze znoszą suszę i siarczyste mrozy, rzadko chorują.
.
- Różanecznik i azalia
Rododendrony (Rhododendron) w potocznym rozumieniu dzielą się na dwie kategorie. Różaneczniki o wiecznie zielonych skórzastych liściach są cieniolubne, wymagają stale lekko wilgotnego podłoża i zacisznego stanowiska.
Azalie, których miękkie listki opadają na zimę (całkowicie lub częściowo), lubią miejsca słoneczne, są w pełni mrozoodporne i tolerują krótkotrwałą suszę.
Jedne i drugie potrzebują silnie kwaśnej, przepuszczalnej gleby zasobnej w próchnicę. To krzewy kwitnące wiosną, od kwietnia do końca czerwca, ponadto niektóre powtarzają kwitnienie w sierpniu. Różaneczniki i azalie rozwijają kwiaty we wszystkich kolorach oprócz niebieskiego. Zależnie od gatunku i odmiany osiągają od 30 cm do 4-5 m wysokości.
.
Myślisz o wyjątkowym, ciepłym i klimatycznym domu w cenie kawalerki?
.
- Piwonia drzewiasta
Piwoniom drzewiastym (Paeonia suffruticosa), nazywanym inaczej krzewiastymi, poświęciłem osobny post, dlatego tym razem poprzestanę na telegraficznym skrócie. To krzewy kwitnące późną wiosną, od końca kwietnia do początku czerwca, na biało, różowo, czerwono, fioletowo, pomarańczowo lub żółto. Słyną z gigantycznych kwiatów o średnicy 20-30 cm. Rosną powoli, docelowo osiągając 1-2 m. Wymagają słonecznego lub lekko ocienionego, zacisznego miejsca z przepuszczalną glebą bogatą w próchnicę.
.
- Mahonia
Mahonie to wytrzymałe zimozielone krzewy kwitnące wiosną, ale atrakcyjne o każdej porze roku. Mahonia pospolita (Mahonia aquifolium) posiada liście o kolczastych brzegach, podobne jak u ostrokrzewu, ale pierzastozłożone. Zimą czerwienieją, ale nadal utrzymują się na pędach. Pod koniec kwietnia krzew rozwija gęste wiechy złocistożółtych miododajnych kwiatów, które z czasem zmieniają się w grona niebieskich jagód.
W ciepłych regionach można zaryzykować uprawę mahonii pośredniej (Mahonia x media). Dorasta do ok. 3 m, a nieparzystopierzaste liście o długości do 60 cm i szeroko rozpostarte wiechy kwiatów podobne do żółtych palemek nadają jej egzotyczny wygląd. Niestety, w przeciwieństwie do poprzedniego gatunku łatwo przemarza.
Mahonie preferują próchnicze, umiarkowanie wilgotne gleby, ale tolerują przejściową suszę. Mogą rosnąć zarówno na słonecznych, jak i ocienionych stanowiskach.
.
- Tamaryszek
Do uprawy w Polsce nadają się 3 gatunki tamaryszków, spośród których tylko tamaryszek drobnokwiatowy (Tamarix tetrandra) zalicza się do krzewów kwitnących wiosną. Dorasta do 3-5 m wysokości i średnicy, zwraca uwagę malowniczym, rozłożystym pokrojem. Łukowato zwieszające się pędy od kwietnia do czerwca pokrywają się szczelnie maleńkimi różowymi kwiatkami. Z czasem zastępują je równie drobne, łuskowate listki. Tamaryszek kocha pełne słońce oraz przepuszczalne podłoża. Doskonale radzi sobie na suchych, kamienistych, ubogich glebach.
.
Natomiast o hydroterapii w ogrodzie oraz jej zaletach, przeczytasz w tym cyklu na blogu.
.
Podsumowując
Według mnie bez krzewów kwitnących wiosną sezon ogrodowy nie mógłby się rozpocząć. Nie powinno ich zabraknąć w żadnym ogrodzie. Powyższe przykłady nie oddają w pełni olbrzymiej różnorodności krzewów kwitnących wiosną, sporo innych znajdziesz w szkółkach i centrach ogrodniczych, a także parkach oraz ogrodach znajomych.
