Zimozielone liście zwracają uwagę o każdej porze roku. W tym poście zebrałem dla Ciebie krzewy liściaste, stanowiące efektywną alternatywę dla iglaków.
Rośliny zimozielone to nie tylko iglaki. Nawiasem mówiąc, niektóre iglaki tracą igły na zimę, ale o tym postaram się napisać w innym poście. Całoroczną dekoracją są również zimozielone liście. W naszym klimacie większość roślin traci ulistnienie wraz z nadejściem przymrozków, dlatego zimozielone liście są uważane za szczególny rarytas. Poniższa Złota Dziesiątka zimozielonych krzewów liściastych powinna ułatwić Ci dobór kandydatów do ogrodu.
.
- Różanecznik
Krzewy z rodzaju Rhododendron umownie dzieli się na zimozielone różaneczniki i zrzucające liście na zimę azalie. Różaneczniki są bardziej wymagającą połową tego duetu: wymagają stale lekko wilgotnej, ale przepuszczalnej gleby, kwaśnej (pH 4,0-5,5) i zasobnej w próchnicę. Najlepiej czują się w cieniu: w słońcu latem cierpią z powodu przesychającego podłoża, również zimą zagraża im susza, ale tym razem fizjologiczna. Mimo kapryśnego charakteru te wspaniałe krzewy są warte wszelkich poświęceń! Zimozielone liście sprawiają, że różaneczniki zachowują atrakcyjność o każdej porze roku. Największe wrażenie robią jednak w czasie kwitnienia, które, zależnie od odmiany, przypada od marca do sierpnia. Ich kwiaty mogą być białe, różowe, fioletowe, czerwone, żółte i pomarańczowe, a ponadto ozdobione barwnym wzorkiem. Rośliny osiągają od 30 cm do ponad 5 m wysokości, więc znajdziesz wśród nich kandydatów do każdego ogrodu, a także do uprawy w pojemnikach.
.
- Laurowiśnia
Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) to znakomity wybór na eleganckie zimozielone żywopłoty. To wysoki krzew dorastający u nas nawet do 3-4 m wysokości. Wyjątek stanowią niskie odmiany o rozłożystym pokroju, takie jak ‘Otto Luyken’ o docelowym wzroście ok. 1 m. Największą ozdobą laurowiśni są duże, skórzaste, eliptyczne liście, osiągające nawet do 15 cm długości. W maju pojawiają się grona drobnych białych kwiatów o przyjemnym zapachu, a jesienią czarne kuliste owoce. Przypominają drobne wiśnie, ale są niejadalne! Laurowiśnia wymaga zacisznego stanowiska osłoniętego od wiatru, preferuje lekko ocienione miejsca i żyzne, przepuszczalne gleby. Doskonale znosi cięcie, pod warunkiem że postarasz się nie uszkadzać jej liści. Tym samym sekator sprawdzi się tu lepiej niż piła do żywopłotu.
.
Zanim przejdziemy dalej, polecam Ci podręcznik mojego autorstwa “Jak przejść z ogrodem na TY?”.
To prawdziwa gratka nie tylko dla tych, którzy są dumnymi właścicielami ogrodów, działek czy domów, ale i tych, którzy dopiero myślą o ich zakupie lub budowie. W podręczniku odnajdziesz wszystkie odpowiedzi na najbardziej nurtujące Cię pytania, które będą Ci towarzyszyły od poszukiwań działki do urządzenia lub przebudowy ogrodu. To jedyne opracowanie, które jeszcze bardziej szczegółowo niż na blogu, w prosty, praktyczny i oparty na przykładach sposób, tłumaczy zawiłe sprawy geodezyjne, granic działek i problemów z tym związanych, niwelacji terenu i samodzielnego, kompleksowego zaprojektowania i wykonania ogrodu.
Jestem przekonany, że podręcznik pomoże Ci nie tylko rozwiązać szereg problemów, ale również może przyczynić się do oszczędności Twojego czasu, nerwów i pieniędzy.
.
Wspomnę również, że post możesz zobaczyć także w wersji filmowej, w której głosu udziela moja 18- letnia Córka:
.
- Ostrokrzew
Wieniec z ostrokrzewu to tradycyjna bożonarodzeniowa dekoracja, zwłaszcza w krajach anglosaskich. Spośród gatunków odpowiednich do uprawy w polskim klimacie skórzaste zimozielone liście o ostro ząbkowanych brzegach posiada ostrokrzew ostrolistny (Ilex aquifolium) oraz mieszańcowy ostrokrzew Meservy (Ilex x meserveae).
Wygląd ostrokrzewu japońskiego (Ilex pedunculosa) niekoniecznie odpowiada nazwie rodzajowej: jego zimozielone liście są gładkie, całobrzegie, bez ostrych wypustek.
Wybitnie atrakcyjne są odmiany, których zimozielone liście zdobi biały, kremowy lub żółty margines bądź marmurkowy wzór.
Kwiaty ostrokrzewów to nic szczególnego, za to żeńskie odmiany, zapylone przez męski egzemplarz, jesienią i zimą stroją się w czerwone (sporadycznie żółte) koraliki owoców.
W dobie inwazji ćmy bukszpanowej na uwagę zasługuje ostrokrzew karbowanolistny (Ilex crenata), który do złudzenia przypomina bukszpan i może być identycznie stosowany.
.
- Mahonia
Mahonia pospolita (Mahonia aquifolium) ze względu na zimozielone liście o kolczastych brzegach jest często mylona z ostrokrzewem. Wątpliwości rozwiewają się w czasie kwitnienia, gdy mahonia rozwija pokaźne grona jaskrawożółtych miododajnych kwiatów. Zresztą, po bliższym przyjrzeniu się zauważysz, że inaczej niż u ostrokrzewów, liście mahonii są pierzastozłożone. Zimą czerwienieją, ale mimo to nie opadają. Kolejną różnicą są owoce, czyli grona niebieskich jagód. Mahonia dobrze rośnie na każdej próchniczej glebie ogrodowej o umiarkowanej wilgotności, przy czym krótkotrwała susza nie robi na niej wrażenia. Można ją sadzić zarówno w miejscach słonecznych, jak i ocienionych.
.
- Pieris
Pieris japoński (Pieris japonica) teoretycznie dorasta do 1-2 m, jednak ze względu na bardzo powolny wzrost w ogrodach dominują okazy znacznie niższe. Jego całoroczną ozdobą są zimozielone liście, które na szczytach pędów są ułożone w „palemki”. Pieris szczyci się jaskrawym wybarwieniem młodych przyrostów, które zależnie od odmiany są czerwone, pomarańczowe, różowe, żółte lub brązowe. Dzięki nim krzew wygląda tak, jak gdyby kwitł przez większość sezonu. Prawdziwe kwiaty pojawiają się wiosną: są to grona drobnych, białych lub różowych dzwoneczków. Pieris ma identyczne wymagania jak różaneczniki: lubi cień lub półcień oraz stale lekko wilgotne, kwaśne gleby zasobne w próchnicę.
.
Myślisz o wyjątkowym, ciepłym i klimatycznym domu w cenie kawalerki?
.
- Bukszpan
Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) został szczegółowo opisany w tym poście, podobnie jak aranżacje z jego udziałem. Dlatego tym razem opiszę go w telegraficznym skrócie: drobne zimozielone liście, gęsty pokrój oraz rekordowa odporność na formowanie i częste strzyżenie.
.
- Aukuba
Aukuba japońska (Aucuba japonica) do niedawna była w Polsce praktycznie nieznana. Dopiero ocieplenie klimatu otwarło jej drogę do naszych ogrodów. Nadal najlepiej sprawdza się na zachodzie kraju, gdzie zimy są łagodniejsze. Osiąga u nas nieco ponad 1 m wysokości i szerokości. Popularność zyskała przede wszystkim odmiana ‘Variegata’, której błyszczące, skórzaste, zimozielone liście są pokryte żółtymi cętkami. Kwiaty są drobne i niepozorne. Na osłodę żeńskie okazy aukuby zawiązują czerwone dekoracyjne owoce. Ponieważ aukuba jest gatunkiem dwupiennym, warunkiem owocowania jest towarzystwo męskiego zapylacza. Aukuba jest dość tolerancyjna co do nasłonecznienia i ma przeciętne wymagania glebowe. Niezbędne jest natomiast ciepłe, osłonięte stanowisko oraz okrycie na zimę w pierwszych latach po posadzeniu.
.
- Trzmielina
Różne gatunki trzmieliny oraz ich zastosowanie w ogrodzie znajdziesz w tym poście, więc tutaj będzie skrótowo. Zimozielone liście posiada trzmielina Fortune’a (Euonymus fortunei), nazywana trzmieliną pnącą
oraz bardzo do niej podobna trzmielina japońska (Euonymus japonicus) o typowo krzaczastym pokroju.
Oba gatunki mają skórzaste zimozielone liście, u większości odmian z żółtym lub białym marginesem, ewentualnie barwną plamą lub marmurkiem. Sprawdzą się jako rośliny okrywowe,
obwódki,
a trzmielina Fortune’a również jako niewysokie samoczepne pnącze. Odmiany szczepione na pniu przypominają miniaturowe drzewka.
.
- Ognik
Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) wygląda pięknie o każdej porze roku. Zimozielone liście to nie wszystko. W maju krzew rozwija mnóstwo drobnych białych kwiatów, które jesienią zmieniają się w kuliste owoce, zależnie od odmiany czerwone, pomarańczowe lub żółte. Ta owocowa biżuteria utrzymuje się przez całą zimę aż do wiosny, czyli do czasu ponownego kwitnienia. Ognik rośnie szybko i bujnie, po kilku latach osiągając ok. 3 m wysokości. Może rosnąć pojedynczo albo w formie żywopłotu. Ewentualni intruzi będą się mieli z pyszna podczas próby wtargnięcia: pędy ognika są uzbrojone w długie, bardzo ostre ciernie!
.
- Irga
Wśród irg zimozielone liście posiadają takie gatunki, jak irga Dammera (Cotoneaster dammeri), irga rozesłana (Cotoneaster radicans) oraz irga szwedzka (Cotoneaster x suecicus). Cechują się niskim, pełzającym pokrojem, dlatego najczęściej są stosowane jako rośliny okrywowe, zwłaszcza na skarpach. Regularnie cięte sprawdzą się również w roli formowanej obwódki. Wiosną ich białe lub różowe kwiaty wabią owady, natomiast jesienią i zimą wzrok przyciągają czerwone kuliste owoce. Irgi są wybitnie tolerancyjne: mogą rosnąć w słońcu lub cieniu, w każdej przepuszczalnej glebie.
.
Natomiast o hydroterapii w ogrodzie oraz jej zaletach, przeczytasz w tym cyklu na blogu.
.
Podsumowując
Zimozielone liście sprawią, że Twój ogród będzie atrakcyjny również po sezonie. Wybór krzewów jest spory, więc za ich pomocą możesz obsadzić większość posesji. W wielu przypadkach w bonusie możesz otrzymać dekoracyjne kwiaty i owoce!
